臺(tái)

臺(tái)【丑集上】【口部】 康熙筆畫：5畫，部外筆畫：2畫

《唐韻》與之切《集韻》《韻會(huì)》盈之切《正韻》延知切，音怡。《爾雅·釋詁》臺(tái)，我也。《又》予也。《書·禹貢》祇臺(tái)德先。《湯誓》非臺(tái)小子，敢行稱亂。

又《說文》悅也。《史記·太史公自序》唐堯遜位，虞舜不臺(tái)。

又《揚(yáng)子·方言》養(yǎng)也，晉衞燕魏曰臺(tái)。

又失也，宋魯之閒曰臺(tái)。

又《唐韻》土來切《集韻》《韻會(huì)》湯來切，音胎。《廣韻》三臺(tái)星。亦作能。《周禮·春官·大宗伯司中註》司中三能，三階也。《疏》武陵太守星傳云：三臺(tái)一名天柱，上臺(tái)司命爲(wèi)太尉，中臺(tái)司中爲(wèi)司徒，下臺(tái)司祿爲(wèi)司空，史漢皆作三能。

又姓。北史有臺(tái)氏。

又天臺(tái)，山名，在會(huì)稽。

又州名。《韻會(huì)》本漢冶縣，宋爲(wèi)赤城郡，唐攺臺(tái)州。

又《春秋·襄十二年》莒人伐我東鄙，圍臺(tái)。《註》瑯邪費(fèi)縣南有臺(tái)亭。《釋文》臺(tái)，敕才反，又音臺(tái)，一音翼之反，三音皆可讀。

又《集韻》堂來切，音臺(tái)。臺(tái)背，大老也，通作鮐。《詩·大雅》黃耇臺(tái)背。《箋》臺(tái)之言鮐也，大老則背有鮐文。《釋文》臺(tái)亦讀湯來反。

又縣名。《前漢·地理志》元菟郡上殷臺(tái)縣。《又》樂浪郡蠶臺(tái)縣。

又《集韻》臺(tái)谷，地名。

又《集韻》祥吏切，音寺。嗣古作臺(tái)。《書·舜典》舜讓于德，弗嗣。《今文尚書》作不臺(tái)。

說文解字

臺(tái)【卷二】【口部】

（臺(tái) tái）觀，四方而高者。從至從之，從高省。與室屋同意。徒哀切〖注〗、?，古文。?，俗字。

說文解字注

（臺(tái)）說也。臺(tái)說者、今之怡悅字。說文怡訓(xùn)和。無悅字。今文尙書。舜讓于德不臺(tái)。見漢書王莽傳、班固典引。而五帝本紀(jì)本之作舜讓于德不臺(tái)懌。自序曰。唐堯遜位、虞舜不臺(tái)。惠之早霣、諸呂不臺(tái)。皆謂不爲(wèi)百姓所悅也。古文禹貢。袛臺(tái)德先。鄭注。敬悅天子之德旣先。從口。?聲。與之切。一部。按湯誓、高宗彤日、西伯戡黎皆云如臺(tái)。殷本紀(jì)皆作柰何。釋詁臺(tái)予同訓(xùn)我。此皆以雙聲爲(wèi)用。何予臺(tái)三字雙聲也。